GŁÓG POSPOLITY

Owoce głogu/Fot.J.Smak
Głóg (Crataegus L.) to krzew wysokości kilku metrów, jego cechą charakterystyczną są cierniste gałęzie. Surowcem leczniczym są owoce (Fructus Crataegi) i kwiatostany (Inflorescentia Crataegi). Białe kwiatostany pojawiają się wiosną zaś czerwone owoce - jesienią.

Preparaty z głogu ze względu na działanie nasercowe stosowane są przy ,,kołataniu" serca, nadciśnieniu, miażdżycy a także w bezsenność, nadpobudliwości nerwowej. Nalewka spirytusowa z głogu rozszerza naczynia krwionośne, chroni przed atakami dusznicy bolesnej.

Kwiatostan głogu/Fot.J.Smak


Skład chemiczny i działanie: najważniejszym składnikiem są heterozydy flawonoidowe (kwercetyna, witeksyna i inne), związki trojterpenowe, purynowe, aminy, garbniki. Dzięki nim surowiec działa rozkurczająco, nasercowo, moczopędnie i uspokajająco.

Głóg jest także źródłem witaminy C, PP, A witamin z grupy B. Ma wiele flawonoidów, które działają przeciwnowotworowo. 

Przygotowanie odwaru:
1 łyżkę stołową ziół zalać szklanką wody o temperaturze pokojowej. Wymieszać i ogrzewać pod przykryciem przez pół godziny, nie dopuszczając do wrzenia; przecedzić, pić 2x dziennie po szklance odwaru. W aptekach dostępne są gotowe preparaty z głogu: Tinctura Crataegi (nalewka z głogu), Intractum Crataegi (wyciąg z głogu) oraz Cravisol (zawiera wyciąg z głogu, melisy i jemioły). Nie zaleca się stosowania ziół i leków jednocześnie z uwagi na zachodzące reakcje pomiędzy składnikami.

Robinia akacjowa, Robinia biała,(Robinia pseudoacacia L.) popularnie nazywana akacją - surowcem leczniczym są kwiaty. Pozyskiwane na początku kwitnienia, suszone w miejscu zacienionym, przewiewnym w temperaturze do 35 °C. Kwiaty suszymy obrane z szypułek. Z 7kg świeżych kwiatów uzyskuje się 1kg surowca.  Substancje czynne to: flawonoidy, biozydy, olejek eteryczny, leukantocyjanozyd, kwasy organiczne.

Działanie: moczopędne, rozkurczowe, uspokajające, żółciopędne. Działanie moczopędne przypisywane jest flawonoidom, a zwłaszcza robininie. W postaci naparów i wyciągów używa się w przypadkach osłabienia czynności nerek, zaburzeniach przepływu żółci, w stanach atonicznych i skurczowych dróg żółciowych i zwieracza Oddiego. W tradycyjnej medycynie Indian Północnoamerykańskich robinia wykorzystywana była przy migrenie. Indianie żuli też korę korzeni w celu wywołania wymiotów. 

W homeopatii wykorzystywane są wyciągi z kory młodych pędów. 

Kwiaty robinii można spożywać zapiekane w cieście naleśnikowym lub racuchowym. Podobnie jak płatki róży robinia w cukrze może być użyta jako nadzienie do pączków i rogali. Również z kwiatów robinii napoje, galaretki, miód i wino. 

Z kolei liście robinii wykorzystywane są jako pasza dla kóz, bydła domowego i owiec. Drewno, z uwagi na twardość, trwałość i elastyczność służy do wyrobu trzonków i narzędzi, wioseł, szczebli drabin, osi i szprychów kół, wyrobu mebli i przyrządów sportowych. Jest bardzo trwałe w wodzie toteż cenione jest w budownictwie okrętowym, stosowane do budowy słupów, mostów, pokładów kolejowych, itd.

UWAGA: kora, liście i nasiona robinii są trujące dla ludzi i wielu zwierząt (szczególnie koni).


Robinia akacjowa, Robinia biała,(Robinia pseudoacacia L.) popularnie nazywana akacją - surowcem leczniczym są kwiaty. Pozyskiwane na początku kwitnienia, suszone w miejscu zacienionym, przewiewnym w temperaturze do 35 °C. Kwiaty suszymy obrane z szypułek. Z 7kg świeżych kwiatów uzyskuje się 1kg surowca.  Substancje czynne to: flawonoidy, biozydy, olejek eteryczny, leukantocyjanozyd, kwasy organiczne.

Działanie: moczopędne, rozkurczowe, uspokajające, żółciopędne. Działanie moczopędne przypisywane jest flawonoidom, a zwłaszcza robininie. W postaci naparów i wyciągów używa się w przypadkach osłabienia czynności nerek, zaburzeniach przepływu żółci, w stanach atonicznych i skurczowych dróg żółciowych i zwieracza Oddiego. W tradycyjnej medycynie Indian Północnoamerykańskich robinia wykorzystywana była przy migrenie. Indianie żuli też korę korzeni w celu wywołania wymiotów. 

W homeopatii wykorzystywane są wyciągi z kory młodych pędów. 

Kwiaty robinii można spożywać zapiekane w cieście naleśnikowym lub racuchowym. Podobnie jak płatki róży robinia w cukrze może być użyta jako nadzienie do pączków i rogali. Również z kwiatów robinii napoje, galaretki, miód i wino. 

Z kolei liście robinii wykorzystywane są jako pasza dla kóz, bydła domowego i owiec. Drewno, z uwagi na twardość, trwałość i elastyczność służy do wyrobu trzonków i narzędzi, wioseł, szczebli drabin, osi i szprychów kół, wyrobu mebli i przyrządów sportowych. Jest bardzo trwałe w wodzie toteż cenione jest w budownictwie okrętowym, stosowane do budowy słupów, mostów, pokładów kolejowych, itd.

UWAGA: kora, liście i nasiona robinii są trujące dla ludzi i wielu zwierząt (szczególnie koni).



Czytaj również:

Czytaj również:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

BABKA LANCETOWATA

Obraz
    Babka lancetowata,  Babka wąskolistna, języczki polne             (Plantago lanceolata L.) - należy do rodziny babkowatych. W stanie dzikim występuje praktycznie na wszystkich kontynentach; gatunek bardzo zmienny, przystosowuje się do różnych warunków. Babka lancetowata to roślina znana i stosowana w lecznictwie od bardzo dawna. Maria Treben w swoim zielniku nazywa babkę Królową dróg a to dlatego, że ziele porastało drogi i pobocza dróg.  Rozjeżdżane żelaznymi obręczami wozów, deptane przez końskie kopyta, nie uległo zniszczeniu. Tak więc uważano, że jest to roślina silna, dlatego będzie doskonałym środkiem na zranienia; jej sok zalecano na ukąszenia skorpionów i węży, złamania i opuchlizny. W medycynie ludowej babkę stosowano na chrypkę, suchy kaszel, nieżyt przewodu pokarmowego i dróg moczowych. Inna równie dobrze znana odmiana babki, to Babka zwyczajna, która niczym nie ustępuje babce lancetowatej. Obie odmiany rosną na poln...
Czytaj więcej

PIĘCIORNIK KURZE ZIELE

Obraz
  Pięciornik  kurze ziele ( Potentilla erecta) znany też jako pięciornik kurzyślad, panieński korzeń, pięciornik czteropłatkowy, pięciornik leśny.     T o bylina z rodziny różowatych. Surowcem lekarskim są kłącza ( Tormentillae rhizoma). Pięciornik kurze ziele wykazuje d ziałanie ściągające, bakteriobójcze, przeciwbiegunkowe. Wewnętrznie, stosuje się w postaci odwarów lub nalewek do leczenia biegunek, stanów zapalnych przewodu pokarmowego, zatruć. Zewnętrznie - w leczeniu stanów zapalnych i ropnych jamy ustnej, gardła, pochwy, odbytu, sromu, świądu, czyraków, oparzeń skóry (w postaci maści, odwarów, lewatyw). Wywar z kłącza pięciornika dobrze sprawdza się przy zapaleniach gardła (do płukania).
Czytaj więcej

WIESIOŁEK DWULETNI

Obraz
      Wiesiołek dwuletni   ( Oenothera biennis  L.) – roślina z rodziny wiesiołkowatych. W przyrodzie występuje kilka gatunków wiesiołka i trudno je rozróżnić. Tworzą one też liczne mieszańce. Wiesiołek jest rośliną znaną w postaci oleju z wiesiołka stosowanego wewnętrznie do obniżania cholesterolu, cukru, w chorobach sercowo-naczyniowych, w zatruciach, zespole napięcia przed miesiączkowego, alergiach, zaburzeniach przemiany materii, przeroście prostaty, chorobach reumatycznych a także układu nerwowego.  Kwiaty wiesiołka można dodawać do sałatek, są jadalne, natomiast młode pędy, zielone strąki, liście i korzenie po ugotowaniu również są jadalne.  Najtańszym sposobem leczenia się wiesiołkiem jest spożywanie zmielonych nasion. Pół łyżeczki dziennie działa profilaktycznie, zaś 2-3 x dziennie po łyżeczce leczniczo.  W przemyśle olej z wiesiołka wykorzystywany jest do produkcji kremów nawilżających i przeciwzmarszczkowych, pomadek do ust, odżywek do w...
Czytaj więcej